Als je me vraagt: ‘wie ben jij’ dan zou ik antwoorden: niet dit en niet dat want ik ben elk moment anders. Nu zit ik hier en geef je een antwoord, later loop ik buiten en denk, later op de avond vrij ik met een mooie vrouw enz.
Wat ik dus ben is een mysterieus ‘iets’ wat zich uitdrukt op het moment en waarvan die uitdrukking manifest wordt. Maar ik kan niet zeggen: ik ben dit of dat want dan doe ik mezelf ernstig tekort want dan zou ik al dat andere niet kunnen zijn.
Het probleem met de vraag: ‘wie ben ik’ is dat deze vraag van geestelijke aard is en ontstaat door een fundamentele behoefte van de mens: te begrijpen wie die is en waarom die is.
Het is de vraag van water naar de aard ervan en deze kan niet begrijpelijk beantwoord worden omdat jij en ik altijd IN ons Zelf zijn,
Als ik dan toch moet proberen je een antwoord te geven dan zou ik zeggen: ‘Het leven is een mysterie en ik ben het brandpunt ervan’
Mysteries zijn er om opgelost te worden. Iedereen heeft een ik, we kunnen elkaar dus helpen met oplossen. Ik is degene die zegt: ik wil dit, ik voel dit zo, ik denk dit, ik neem dit waar. Valt je al iets op? Ik staat altijd in relatie met iets anders, namelijk dat wat je wilt, dat wat je denk, dat wat je voelt enzovoorts.
Op proefondervindelijke wijze stel je zo een eigenste ikje vast! Helemaal van je zelf. Zelf bedacht zeg maar. Zelf gecreëerd en als juist bevonden, anders zou je jezelf wel anders maken.
Dat is nog lang niet alles. Er is dus een scheppende ik, een geschapen ik, maar er is nog veel meer ik.
LikeLike